Voor muzes van jaren her. Zij rookt mijn sigaretten niet Zij kust niet noch zij streelt En toch hou ik van haar Omdat ik eens haar blikken stal Heb ik mezelf Verbannen Haar beeld mijn reservaat waarin ik slechts kan dromen En haar glimlach Prikkeldraad Die blijft haken In mijn huid op nachten dat ik wakker ben in het diepzwart van haar haren Tot ik Ziek de ogen sluit voor de dag die fonkelt om haar lippen
Verzameld Werk van Michiel Leen